Dr. Van Den Durpel aan het woord: Waarom Levenslang Bijleren?

Levenslang Leren over Europese Besluitvorming in de Praktijk

Europese besluitvorming is veel meer dan een aantal knappe en minder boeiende theorieën, historische beslissingen van vooraanstaande heren naar wie straten en pleinen zijn vernoemd en van -tegenwoordig althans- sterke vrouwen die hun mannetje staan in de complexe samenwerking tussen 27 Lidstaten.

Europese besluitvorming beïnvloed zowat alles van ons dagelijkse leven, en als Europese burgers beïnvloeden wij de Europese besluitvorming. We zijn ons daar vaak te weinig van bewust, vooral van de mogelijkheden die deze ingewikkelde democratische constructie ons biedt. Europese besluitvorming in de praktijk zoemt in op hoe elk van ons aan de slag kan gaan met Europese beslissingen, hoe je je belangen tot bij de EU kan brengen en hoe je incentives van de EU, subsidies, kan benutten. Naast concrete tools, praktische kennis, en nuttige tips & tricks staan praktijkvoorbeelden en individuele oefenkansen centraal in deze opleiding.

Gebeten door een Europa-virus

Ik werd gebeten door een vreemdsoortig Europa-virus toen ik 16 jaar was en via het jeugdhuis op uitwisseling mocht naar Aarhus in Denemarken. Ik leerde een 20-tal jeugdhuis-jongeren uit andere landen kennen en ontdekte hoeveel we gemeenschappelijk hadden, welke verschillen een rol speelden (alleen in Belgische jeugdhuizen bleek de centrale ontmoetingsplaats ‘den toog’ te zijn), welke culinaire en culturele diversiteit er net buiten mijn vertrouwde omgeving aanwezig was.

Zelf ook steeds aan het bijleren

Ergens in die periode ging ik ook opnieuw studeren -als werkstudent- aan de UGent: de Master EU studies, want het virus was intussen ook in mijn voltijdse job geslopen. In 2015 bundelde ik al mijn vakantiedagen om een stage te doen bij de Europese Commissie. Professioneel bouwde ik gaandeweg contacten uit binnen de verschillende Europese instellingen en werd ik betrokken in enkele internationale stedennetwerken. Toen het Europa-virus me bleef teisteren met de vraag hoe het komt dat de EU 1 iets beslist en dit leidt tot een verschillende uitvoering in zowat elke Europese stad, ging ik via een doctoraat -opnieuw als werkstudent- op zoek naar antwoorden. Deze tocht bracht me langs twee Nederlandse, Duitse en (Brexit-)Engelse steden. Ik had er de eer om uit interviews met lokale beleidsmakers, middenveldorganisaties en uitvoerende ambtenaren te leren over het faciliteren van mensen zonder wettig verblijf hun toegang tot huisvesting. Ik vond antwoorden op mijn vraag en leerde in de marge van dit onderzoek te accepteren dat het vreemdsoortige Europa-virus dat ik bijna 30 jaar eerder opliep me nooit meer zal verlaten.

Vanuit mijn achtergrond en ervaringen met pedagogische, sociale en politieke kwesties heb ik vaak het gevoel dat ik mijn kennis moet blijven bijspijkeren, een stilstaan-is-achteruitgaan gevoel: de wereld verandert continu en ik wil mee blijven in de wereld. De avondlezingen van de Academy for Political and Social Sciences zijn een perfect antwoord op deze leerhonger. Soms droom ik ook nog over ‘later als ik groot ben’, dan wil ik nog wel eens econoom worden of expert in het oplossen van armoede. En ook het aanbod van Universitair Talencentrum spreekt me erg aan: door de onmogelijkheid van de voorbije jaren om te reizen kan mijn basiskennis Spaans wel een gedegen opfrisbeurt gebruiken alvorens ik een uitgestelde trektocht langs de Chileense woestijn aanvat 😊.